Niby po a jednak w trakcie:)

   Święta minęły jak zwykle zaskakująco szybko. W tym roku, ze względu na różne okoliczności, spędziliśmy je tylko z rodzicami i babcią, a w niedzielę odwiedziliśmy siostrostwo. Było wielkie obżarstwo, masę śmiechu, kilka zgrzytów, ale generalnie było miło i przyjemnie. Jaś upodobał sobie babcię i tylko z nią chciał się bawić, co spowodowało, że w te święta nazmywaliśmy się z Wojtkiem za wszystkie czasy. Młody z choinkowych ozdób upodobał sobie dzwoneczki - chodził wszędzie i ciągle dzwonił, stąd jego nowe przezwisko - Dzwoniec. W prezencie otrzymał m.in. wieeeelkieego pluszowego psa, któremu chyba będziemy musieli sprawić budę, bo na naszych włościach dla niego już raczej miejsca nie ma. W tym roku nasz Syncio mógł także spróbować kilku wigilijnych potraw, choć starałam się być racjonalna, to jednak Jego głośne daj sprawiło, że nie mogłam mu odmówić ani kapusty z grochem ani grzybowej - no cóż, grunt że dziecko było szczęśliwe.
   Wczoraj wróciliśmy do domu i powitał nas przyjemny zapach ciasterczek korzennych, które wiszą na naszej choince. A dzięki temu, że Wojtek nadal ma urlop - wciąż czuję się świątecznie. Poprzedni tydzień jego urlopu spędziliśmy głównie na przedświątecznej bieganinie, ten mamy zamiar spędzić "aktywnie". W planach wizyta w Multibaby kinie, sali zabaw dla dzieci, kręglach dla dorosłych, basenie dla wszystkich, lekkim shoopingu dla mamy, komputerowych porządkach dla taty, i wspólnym bieganiu po mieszkaniu dla Jasia. Tylko najpierw trzeba złożyć ten cholerny wniosek do żłobka...